کنار هر قطره ی اشکم هزار خاطره دفنه
اینقد خاطره داریم که گویی قد یه قرنه
گلوم میسوزه از عشقت ، عشقی که مثه زهره
ولی بی عشق تو هر دم خنده با لب های من قهره
درسته با منی اما به این بودن نیازارم
تو که حتی با چشماتم نمیگی آه دوست دارم
اگه گفتی دوست دارم ، فقط بازی لبهات بود
واگر نه، رنگ خودخواهی نشسته توی چشمات بود
هرچی عشقه توی دنیا من میخواستم مال ما شه
اما تو هیچوقت نذاشتی بینمون غصه نباشه
فکر میکردم با یه بوسه با تو هم خوونه می مونم، نمی دونستم نمیشه آخه بی تو نمیتونم
گله می کنم من از تو ، از تو که این همه بی رحمی
هزار بار مردم از عشقت تو که هیچوقت نمی فهمی
گله میکنم من از تو, از تو که این همه بی رحمی
هزار بار مردم از عشقت, تو که هیچوقت نمی فهمی
چشام همزاد اشک و خون, دلم همسایه ی آهه
زمونه گرگ و عشق تو, شبیه مکر روباهه
شدم چوپان ساده لوح, کنار گله ی احساس
چه رسمی داره این گله, سر چنگال گرگ دعواس
تو این قدر خواستنی هستی, که این گله نمی فهمه
اگه لبخند به لب داری, دلت از سنگ و بی رحمه
ببخش خوبم اگه این عشق, حیله ی تورو رو کرد
نفرین به دل ساده, که به چنگال تو خو کرد
هر چی عشقه توی دنیا, من میخواستم مال ما شه
اما تو هیچوقت نزاشتی, بینمون غصه نباشه
فکر میکردم با یه بوسه, با تو هم خونه میمونم
نمیدونستم نمیشه, آخه بی تو نمی تونم
گله میکنم من از تو, از تو که اینهمه بی رحمی
هزار بار مردم از عشقت, تو که هیچوقت نمی فهمی
گله میکنم من از تو, از توکه این همه بی رحمی
هزار بار مردم از عشقت, تو که هیچوقت نمی فهمی
هر چی عشقه توی دنیا, من میخواستم مال ما شه
اما تو هیچ وقت نزاشتی, بینمون غصه نباشه
فکر میکردم با یه بوسه, با تو هم خونه می مونم
نمی دونستم نمیشه, اخه بی تو نمی تونم
گله می کنم من از تو, از تو که این همه بی رحمی
هزار بار مردم از عشقت, توکه هیچ وقت نمی فهمی
گله می کنم من از تو, از تو که این همه بی رحمی
هزار بار مردم از عشقت, تو که هیچوقت نمی فهمی
